- Χιμένεθ, Χουάν Ραμόν
- (Jimιnez, Μογκέρ 1881 – Σαν Χουάν δε Πουέρτο Ρίκο 1958). Ισπανός ποιητής. Εγκαινίασε μαζί με τον Αντόνιο Ματσάδο τη μεγάλη εποχή της ισπανικής ποίησης του 20ού αι. Ανδαλουσιανός στην καταγωγή και στην ευαισθησία, ύστερα από μερικά ταξίδια στη Γαλλία, στην Ιταλία και στην Ελβετία, μετά από μια περίοδο που έζησε σε σανατόριο (1899 – 1905) και άλλη μια που πέρασε στο Σπίτι των φοιτητών στη Μαδρίτη (1914-16), ο X. πήγε στις ΗΠΑ όπου παντρεύτηκε τη Ζηνοβία Καμπρουμπί, μεταφράστρια του Ταγκόρ. Από την έκρηξη του ισπανικού εμφυλίου πολέμου (1936) και έως τον θάνατό του έμεινε στο περιθώριο και στην εξορία, τον περισσότερο καιρό στις ΗΠΑ και στο Πουέρτο Ρίκο. Ο X. πρωτοεμφανίστηκε στην ποίηση με τη σημαία του μοντερνισμού και, μολονότι γύρω στο 1916 αποσπάστηκε οριστικά από αυτόν, έμεινε πιστός στα συμβολιστικά πρότυπά του και στην ποίηση των ντεκαντάντ. Άλλωστε, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία στο έργο του X. είναι η πλήρης προσαρμογή της ζωής στην ποίηση, δηλαδή η αναζήτηση μιας τέλειας αντίληψης των πραγμάτων, που καταλήγει σε μια γεμάτη διαύγεια και λεπτότητα ύφους, καθαρότητα αισθημάτων και μορφών. Στην πρώτη φάση του μεγάλου ποιητικού έργου του ανήκουν τόσο οι Ψυχές βιολέττας (1900), όσο και οι Μελαγχολικές άριες (1903) και τα Μαγικά και πονεμένα ποιήματα (1911)· στη μεσαία φάση τα Πνευματικά σονέτα (1917) και το Ημερολόγιο ενός νιόπαντρου ποιητή (1917), καθώς και το λυρικό διήγημα Ο Πλατέρο κι εγώ (1916)· στην τελευταία φάση όταν η εσωτερική φωνή του φτάνει σε μια μεταφυσική εξαΰλωση και μια σχεδόν σιβυλλική έκφραση, ανήκουν Η ολική έκσταση με τα τραγούδια του καινούργιου φωτός (1946) και το Ζώο του βυθού (1949). Το 1956 τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ λογοτεχνίας.
Ο Ισπανός ποιητής Χουάν Ραμόν Χιμένεθ, που τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ.
Dictionary of Greek. 2013.